Verschenen in schuttersproat 26, voorjaar 2011

Ik slaap onrustig. Mijn dromen verdwalen naar kermismaandag 2021. Vanochtend de traditionele Eed van Trouw gebracht aan de wereldlijke en geestelijke autoriteiten. De voorzitter van het stadsdeel Duivoort van onze gemeente Arnhem en  een diaken van de parochie Groot Liemers (de pastor had verplichtingen in Babberich) waren naar het kerkplein gekomen om de huldiging in ontvangst te nemen.

Het wordt steeds moeilijker om vertegenwoordigers van het wereldlijk en geestelijk gezag te interesseren in onze activiteiten. Het is allemaal te grootschalig geworden. De aandacht moet over vele verenigingen worden verdeeld. Maar ze waren er, en ook onze schutters waren weer present. Het was druilerig weer. De Koning van 2020 moest ten noorden van de Rijksweg worden opgehaald. Traditioneel betekent dat wat meer water van boven. Maar ook dat hebben we goed doorstaan. Het was gezellig zoals in vroeger dagen. Zojuist zijn we langs de nog gesloten kermisattracties getrokken die op de parkeerplaats naast en achter het stadsdeelcentrum (vroeg het gemeentehuis) staan. Minder dan vroeger, maar ja de pacht is bijna niet meer op te brengen en met de prijzen die ze nu moeten rekenen is het animo van de jeugd ook niet meer zo groot. Sinds de draaimolen naar de achtergrond is verbannen en gokkramen de sfeer bepalen is er sowieso niet zo veel meer aan.

Daarna over het nu uitgestorven kerkplein richting Kultuurhuis. De klanken van de harmonie klateren tegen de facades van de hoge bebouwing en verstommen zodra de dubbele deuren van het trappenhuis worden gepasseerd. Met de geluidsisolatie van dit gebouw zit het wel goed. Er moet een behoorlijke groep mensen binnen op ons zitten te wachten, maar we merken er nog niets van. De ruime trappen naar de eerste verdieping worden geroutineerd genomen. Dat was de eerste jaren wel wennen. Toen probeerden we nog met muziek naar boven te komen. Maar dat hebben we inmiddels maar afgeschaft.

In de beperkte ruimte boven aan de trap proberen we weer in het gelid te komen. De harmonie marcheert inmiddels onder de klanken van de mars “Onderling Genoegen” de grote zaal in. Dat klinkt als vanouds en even komt die sfeer weer terug. Lekker gevoel. De schutterij moet even wachten. Het standaardvaandel moet nog op de korte stok. Het plafond is tenslotte wat lager dan vroeger. Maar als dat geregeld is kunnen we naar binnen. Door de ruime zaal kunnen we ons goed opstellen. Alleen jammer dat door de geringe hoogte straks maar 4 vendeliers kunnen vendelen voor de nieuwe Koning. Schuin omhoog zien we kermisvierders op de galerij van de bovenverdieping. Het is ook nu weer moeilijk om ze even stil te krijgen voor de toespraak van de voorzitter. Hij is van daaruit ook niet te zien, dus je kunt het ze eigenlijk niet kwalijk nemen.

Even denk ik ook terug aan zondagavond. Veel volk van buiten in de zaal en die vindt ja dan meestal ook boven. Het wilde in voorgaande jaren dan ook wel eens bier regenen als je beneden in de polonaise rond gaat. Dat is gelukkig wel minder geworden sinds we een paar officieren boven wat extra laten controleren. Het koningschieten begint. De kogelvanger staat in verband met de veiligheid aan de overkant van het plein. We schieten over het kerkhof. Omdat de ramen dicht moeten blijven vanwege mogelijke geluidshinder zie je vanuit de zaal in de verte wel het een en ander gebeuren, maar de sfeer krijg je niet echt mee. Onder de kogelvanger is de spanning niet anders dan anders. Ondanks het wat teruggelopen ledenaantal krijgen we nog steeds wel weer 3 of 4 mensen onder de paal.  Wie zou dit jaar de hoogste eer van onze mooie 125-jarige vereniging behalen. De eerste schutter legt aan… en richt … en … als door een schot van een voorlader wordt ik gewekt door de wekker. Ik lig badend in het zweet. Heb ik echt in de toekomst gekeken? Is dit wat onze schutterij te wachten staat?

Jullie hoofdcommandant,

Frans Dieker